Kurak güney Fas’ta, evcilleştirilen keçiler, taze yem bulmak için argan ağaçlarının tehlikeli üstlerine tırmanıyorlar. Çobanlar ara sıra dikenli ağaçları daha kolay tırmanmaları ve hatta oğlakların da tırmanmayı öğrenmesi için budama yapıyorlar. Sonbahar aylarında, keçiler, yemleme sürelerinin dörtte üçünü otlarda geçiriyorlar.
İspanyol ekolojistler, keçilerin ağaçlara fayda sağlayabileceği ispatlamak için alışılmadık bir yol izledi. Miguel Delibes, Irene Castañeda ve José M Fedriani, Ecology Society of America gazetesi Ekoloji ve Çevredeki Öncüler gazetesinin Mayıs sayısındaki en son Doğal Tarih Notunda keçilerin ekolojik faydasının keşfedildiğini bildirdi.
Argan, popüler argan yağı olan güzellik ürünlerinden tanıdık olabilir. Fındık gibi, büyük zeytine benzeyen kızarmış bir meyvedir. Keçiler meyveyi yemek için 9 metre yüksekliğinde argan ağacına tırmanyı göze alıyorlar.
Fakat keçiler yemek için büyük tohumları pek sevmiyorlar. İnek, koyun ve geyik gibi, keçiler de yiyeceklerini midesinde fermente ettikten sonra tekrar çiğnemektedirler. Kuyrukları üzerinde ruminasyon yaparken keçiler, argan tohumunu tükürerek dolaştığı her yerde yeni tohumları yayarlar.
Bu yeni tohum dağıtma etkisi tohumların hayvanın sindirim sisteminden geçip diğer ucundan (veya bazen iki sindirim sistemi aracılığıyla) geçtiği endozochory adlı ekolojist mekanizmalarının bir varyasyonudur. Yazarlar, rapora göre bu yaygın mekanizma sayesinde argan tohumlarının dağılmış olduğu fikrinin yanlış olduğunu düşünüyorlardı, çünkü keçiler genellikle büyük tohumları sindirim sistemlerinden çıkarmıyorlardı.
Araştırmacılar, koyun ve kırmızı geyiklere ve alaca geyiklerin tohum tükürdüğüne tanık oldular. Endozochory üzerindeki bu tükürme varyasyonu aslında ortak olabilir – ve belki de bazı bitki türleri için yaygınlaşması gereken önemli bir tohum yolu olduğundan şüpheleniyorlar.
