Araştırmacılar, yaprak şekillerinde yapılan küçük bir değişikliğin çiftçinin alt dallarda kalan hasadın toplamasında büyük farklar yarattığını biliyor. Bu hafta bilim insanlarınca tespit edilerek pamuk tohum üreticilerine sunulan harika bir keşif yapıldı. Pamuk yaprağı farklarını en iyi şekilde değerlendirip farklı pamuk çeşitleri geliştirmek için ihtiyaç olunan genetik kod bilgilerini keşfetti.
NC State Danforth Bitki Bilim Merkezi’nden bilim insanları ABD Ulusal Tarım ve Bilimler Akademisi Bildiriler Kitabı’nda 20 Aralık’ta bir makale yayınladı. ABD Tarım ve Pamuk Bölümü, en basit haliyle pamuğun büyük yaprak şekillerini belirleyen DNA dizilimini genomik ve moleküler araçlar sayesinde büyüklüğü veren kodların konumunu buldular.
Bilim insanları ayrıca pamuk bitkisinin yapraklarının şeklini potansiyel olarak yararlı şekillerde değiştirmek için genetik kodu nasıl manipüle ettiklerine de bir açıklama getiriyorlar.
NC State Tarım ve Bitki Bilimleri Bölümü’nde doçent olan aynı zamanda projenin baş araştırmacısı Dr. Vasu Kuraparthy; bu keşifle birlikte çiftçilere daha az maliyetle daha yüksek verim sağlayan pamuk çeşitlerinin genetik olarak geliştirilmesine yönelik önemli bir adım atıldığının anlaşılmakta olduğunu belirtti.
Bilim insanları, aynı bamya bitkisinin yaprakları gibi beş derin loba sahip olan yaprakları olan pamuk bitkisinin çiftçilere, araştırmacıların “normal” yapraklar olarak gördüklerinden daha fazla avantaj sunduğunu belirtiyorlar. Kuraparthy’nin laboratuvarında yüksek lisans öğrencisi iken çalışmaya başlayan, doktora sonrası araştırmacı olarak görev alan Dr. Ryan Andres, “bamya” yaprağı tipli pamukların, “normal” yapraklı pamuk çeşitlerinden çok daha az çalı çürümesine maruz kaldığını söyledi.
Bamya tip yapraklar aynı zamanda spreyle gelen sıvının bitki üzerinde daha eşit şekilde dağılmasına izin veriyor ve bu sayede pamukta daha yüksek çiçek açma oranları ve daha erken olgunluk oranları ile ilişkili büyüme dönemi yaşıyor diye ekliyor Dr. Andres.
Araştırmacılar, pamuktaki büyük yaprak şekillerini kontrol eden DNA sekansının bulunup bulunmadığını tespit etmek için bamya tip yaprak bitkilerinin hedef genini susturan modifiye edilmiş bir virüsle karşı karşıya getirdiler. DNA sekansı deneysel virüsün üstesinden gelene ve bamya yaprağı şekline dönene kadar normal yaprak tipinin geçici olarak üretilmesini sağladı.
Kuraparthy ve Andres, bu yaprak mimarisinin değişimi ile iki yaprak şeklinin avantajlarını birleştiren ideal bir pamuk çeşidine veya ideotiple sonuçlanmasını umduklarını belirtti.
“İdeotipimizi yalnızca geçici bir şekilde yaratabildik, bir gün bunu kalıtsal bir tarzda yapmak istiyoruz. Bunun ilk adımı genin bulunması ve bunun gen olduğunu ispatlanmasıdır. Bu değişikliklere neden olan gen polimorfizmleridir “dedi. “Bunu da bilim yapar.” şeklinde ekledi.
